-
1 αετος
эп.-ион. αἰετός, дор. αἰητός (ᾱ) ὅ1) орел (как птица, посвященная Зевсу - Διὸς φίλτατος οἰωνῶν Hom., Διὸς ἀρχὸς οἰωνῶν Pind., Διὸς πτηνὸς κύων Aesch.)ἀ. ἐν νεφέλαισι погов. Arph. — орел в облаках (ср. «журавль в небе»)
2) воен. орел ( знак или знамя войсковой части у персов и римлян)(ἀ. χρυσοῦς ἐπὴ δόρατος Xen.; ἄρασθαι τὸν ἀετόν Plut.)
3) архит. фронтон, щипец Pind.4) «орел» ( рыба из группы скатов) Arst. -
2 κυων
κῠνός ὅ и ἥ (dat. κυνί, acc. κύνα, voc. κύον; dat. pl. κυσί - эп. κύνεσσι)1) собака(κύνες θηρευταί или θηρευτῆρες Hom. и θηρευτικαί Plat., Arph.; κύνες βοτῆρες Soph. и κύνες ἐπίκουροι ποιμνίων Plat.)
κ. Ἀΐδαο Hom. или ὅ κ. Xen. = Κέρβερος ; νέ или μὰ τὸν κύνα! Plat., Arph. — клянусь собакой!, т.е. честное слово! (обычная клятва Сократа - невидимому, чтобы, не поминать имен богов);ἥ κ. κατακειμένη ἐν τῇ φάτνῃ погов. Luc. — собака, лежащая в яслях, т.е. собака на сене;τί κυνὴ καὴ βαλανείῳ ; погов. Luc. — что общего между собакой и баней?2) бран. собака, пес, чаще сука Hom.3) философ кинической школы, киник Arst., Plut.4) чудовищеΔιὸς πτηνὸς κ. Aesch., Soph. = αἰετός;
ἥ ῥαψῳδὸς κ. Soph. = Σφίγξ;Ζηνὸς κύνες Aesch. = Ἅρπυιαι;κύνες Κωκυτοῦ Arph. = Ἐρινύες;Λέρνας κ. Eur. = Ὕδρα;5) время восхода созвездия Большого Пса, каникулыἐπὴ κυνί и ὑπὸ κύνα Arst. etc. — во время каникул
6) тюлень(δελφῖνές τε κύνες τε Hom., Polyb.)
См. также в других словарях:
πτηνός — ή, ό(ν) ΜΑ, θηλ. και ός, και δωρ. τ. πτανός, ά, όν, Α 1. αυτός που έχει την ικανότητα να πετά, ο φτερωτός (α. «Διὸς δὲ τοι πτηνὸς κύων, δαφοινὸς ἀετός», Αισχύλ. β. «θηροβολοῡντα πτηνοῑς ἰοῑς», Σοφ.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ πτηνόν ζωολ. βλ. πτηνό… … Dictionary of Greek
κύων — ο, η (AM κύων, κυνός, ό, ή) 1. σκύλος («Τηλέμαχον δὲ περίσσαινον κύνες ὑλακόμωροι», Ομ. Οδ.) 2. (ως υβριστική λέξη) θρασύς, αναιδής και αναίσχυντος σαν τον σκύλο («δᾱερ ἐμεῑο κυνός, κακομηχάνου ὀκρυοέσσης», Ομ. Ιλ.) 3. πιστός σαν τον σκύλο… … Dictionary of Greek
